هوش مصنوعی: چقدر زیبا هستی که مانند کعبه، هزاران نفر از عاشقان همچون سر، بر در تو جمع شده‌اند و از اشک‌های ما، باران می‌بارد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از زیبایی و جذابیت لبان معشوق صحبت می‌کند و نشان می‌دهد که این زیبایی چقدر برای او ارزشمند و دوست‌داشتنی است. او به معشوقش می‌گوید که به جز روح و جانش چیزی به او نمی‌دهد و از او می‌خواهد که عمرش را بی‌دلیل تلف نکند. به نوعی، این ارتباطی عمیق و احساساتی را بین شاعر و معشوقش به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: از ناز و زیبایی چهره او، اشک‌های ما مثل ریحان روی کاغذ می‌ریزد و پیچیده می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی گل‌های زیبا و رنگارنگ از دل مهربانت می‌روید، بر سنگ مرمر هم اثر خوبی خواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: پرسیدم از تو که بابت بوسه‌ات چه می‌پردازی، و تو گفتی "هیچ." من هم پاسخ دادم که جز خاک در آستانت، لایق چیز دیگری نیستم.

هوش مصنوعی: دل شکسته‌ام می‌گوید که آنچه کمال گفته، به خاطر قامت زیبایت است که عار و ننگ دارد بر اسب نرنن!