هوش مصنوعی: تو آن گل زیبای شادابی هستی که دل می‌برد و اشک شوق را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: وقتی آن چهره و زیبایی باغبان را مشاهده کرد، به خاطر زیبایی‌اش از گل جدا شد و از درخت صنوبر کندید.

هوش مصنوعی: هر کجا که به مسجد قدم گذاشتی و حالت از شگفتی دگرگون شد، امام آنجا با صدای بلند گفت الله اکبر.

هوش مصنوعی: من به پیش لب و زلف تو می‌روم و مثل یک خواننده در برابر زیبایی‌ات سجده می‌کنم، همان‌طور که در قرآن از شب و کوثر سخن گفته شده است.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی‌اش را ببینیم، دیگر نباید به زیبایی کسی دیگر توجه کنیم.

هوش مصنوعی: در مورد شیرینی و زیبایی کلامش صحبت کردم، اما او با لبخندی گفت از تکرار این حرف‌ها خسته‌ام.

هوش مصنوعی: این دفتر که در آن خوبی‌ها و خاصیت‌ها وجود دارد، از ناپاکی‌ها و بدی‌ها خالی نیست و تمام آن را در بر دارد.

هوش مصنوعی: اگر به سخن سعدی گوش فرا دهی، به راستی می‌توانی از دامان دفتری کتاب‌ها بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: زمانی که سخن مانند آب جاری شود، کسی که سخن می‌گوید، باید توانایی داشته باشد که آن را پاک‌تر و واضح‌تر بیان کند.