هوش مصنوعی: اگر در کوی تو مسیری برای عبورم پیدا می‌شد، با چشم پر از عشق و اشتیاق به سمت تو می‌رفتم.

هوش مصنوعی: اگر مرغی به خاطر ناله‌های شبانه‌ام خوابش می‌برد، من نیز پر و بال او را از او می‌دزدیدم و به سوی تو می‌آوردم.

هوش مصنوعی: در کتاب سرنوشت ما، اخترشناس نوشته بود که از موهای تو، بسیار از زیبایی‌ها و جذابیت‌ها به دور قمر دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر تو از ما دور شوی، رقیب تو، هدیه‌ای برای محبوب ندارد؛ اما ما محبتی داریم و باید خوشحال باشیم و زحمات را فراموش کنیم.

هوش مصنوعی: از باد حال دلم را پرسیدم، اما او نمی‌داند که من چقدر تحت تأثیر نسیم موهای تو هستم و بدحال می‌شوم و او از این مسأله بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: من همواره به شدت از شوق آن لب‌های زیبا اشک می‌ریزم، حتی اگر کسی بخواهد از خاک وجود من کوزه‌ای بسازد.

هوش مصنوعی: اگر به یاد چهره او شرابی روشن بنوشی، مانند کسی که قدحی در دست دارد، به ماه و خورشید نگاهی بینداز.