هوش مصنوعی: هرگز نباید به زلف و زیبایی دوستان اعتماد کرد، حتی اگر بویی از وفا به مشام برسد، چون این بو هیچ‌گاه به دست من نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: مشتاقم که به پای تو برسم، از این رو بر سرم نباتی قرار داده‌ام. اما به خاطر ترس از خواسته‌هایم، نمی‌توانم به سمت درود و زیارت تو بیایم.

هوش مصنوعی: دیگری به من گفت که برای این عاشق هدیه‌ای بیاورید. اما او به اینجا نمی‌آید و در این مکان نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: رقیب‌ها به خاطر نام و شهرت تو به اینجا آمده‌اند، اما برای خدا به کعبه نمی‌شود رفت.

هوش مصنوعی: اگر ما شاد و خندان هستیم، به خاطر این است که روزی که از طرف تو، درد و اندوه به ما نمی‌رسد، را جشن می‌گیریم.

هوش مصنوعی: عاشق چیزی از دوست نمی‌خواهد و تنها به دنیای مادی او فکر نمی‌کند. بلکه او به سرنوشت و آخرت خود اهمیت می‌دهد و می‌داند که باید از سادگی و خودخواهی پرهیز کند، زیرا رفتارهای پست و زشت از انسان‌های بزرگ به دور است.

هوش مصنوعی: درخشش کمال، زیباتر از فرش‌های سلطنتی است، زیرا از وجود انسان‌های آزاد و دیندار بوی ریا و تزویر به مشام نمی‌رسد.