هوش مصنوعی: نمی‌خواهم که کسی با زیبایی و شیرینی‌اش در کنارم باشد، اما در هر جایی که شیرینی وجود دارد، حتماً باید حشراتی مثل مگس هم وجود داشته باشند.

هوش مصنوعی: پزشک حال من را پرسید و من گفتم که زلف او نشانه‌ای از حال من است. اگر او حکمت را درک کند، همین یک جمله برایش کافی است.

هوش مصنوعی: اگر تو از آن لبان زیبا چیز بیشتری بخواهی، بیشتر از آنچه که کنارم هست، دریغ نکن. اما او به من گفت: آیا این نکته را نشنیدی که حلوا تنها به اندازه‌ی خود کافی است؟

هوش مصنوعی: شنیدم که آن معشوق با عاشقان دلسوزی می‌کند، اما نوع دلسوزی‌اش شبیه دلسوزی‌ای است که بر آتش خس و خاشاک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: آسمان به آفتاب و ماه مقام و ارزش من را می‌افزاید، اما وقتی که پای من به خاک تو برسد، دستیابی به زیبایی‌های تو ممکن می‌شود.

هوش مصنوعی: کمال و زیبایی حاصل نیکی و لطافت در دل است، همان‌طور که بلبل به خاطر صدای دلنشینش به عشق محبوبان گرفتار می‌شود و در قفس محبوس می‌گردد.