هوش مصنوعی: در شبی که نام ماه را به یاد می‌آورم، تصویر تو در ذهنم زنده می‌شود و در دل شب، دلم به یاد حلقه‌های موی تو می‌تپد.

هوش مصنوعی: در هنگام نماز عشق، رو به قبله، چهره تو را دیده و آیه‌ای را به یاد می‌آورم؛ ابروی تو در ذهنم زنده می‌شود و روح من را خسته می‌کند.

هوش مصنوعی: در آیه‌ای درباره‌ی بند و زنجیر صحبت شده است که خواندم و در همین حین به یاد گیسوی تو افتادم.

هوش مصنوعی: اشک را دیدم که در خاک و خون کشتگان سرگردان بود، و به یاد چشم سحرآمیز تو افتادم.

هوش مصنوعی: روزی زاهدی در حال صحبت درباره زیبایی‌های بهشت و رضوان بود و این موضوع او را به یاد منشیان و ساکنان کوی تو انداخت.

هوش مصنوعی: وقتی نام طوبی را شنیدم که گاهی در بلندی و گاهی در کوتاهی قرار دارد، به یاد سروِ خوش‌نقش و دلربای تو افتادم.

هوش مصنوعی: مانند گل، صفحات کتاب زیبایی را می‌گشودم و از بوی آن، یاد تو در ذهنم زنده می‌شد.