هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت تو آنقدر فوق‌العاده است که مرا وادار می‌کند زیبایی‌ات را تحسین کنم. نام خوبی که به چهره‌ات می‌زنند، برعکس آن چیزی است که واقعاً در چهره‌ات می‌بینی.

هوش مصنوعی: ای گل، این ورق‌ها را برای من باز نمی‌کنی، چرا که اگر ناز و زیبایی نباشد، این‌ها چه فایده‌ای دارند؟

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به شخصی اشاره دارد که به خودداری از ابراز احساسات و غم‌هایش می‌پردازد. او می‌گوید که اگرچه شاید به نظر می‌رسد که نباید غم‌های خود را به others منتقل کند، اما این نوع خودداری نیز به نوعی ناپسند است. به عبارت دیگر، ابراز غم و اندوه هم بخشی از احساسات انسانی است و نباید در این امر بخل ورزید.

هوش مصنوعی: دل به خوبی آینده‌ای را پیش‌بینی کرد و نام خوش تو نمایان شد. هرگاه حرف الف در کار باشد، کار درست و صحیحی انجام خواهد شد.

هوش مصنوعی: من از زهدی که به خود بستم دست شستم، رنگی که از این خامی و ناپختگی به دست آوردم، دیگر نباید بیشتر از این باشد.

هوش مصنوعی: من از شنیدن موسیقی لذت می‌برم، ای نوازندگان خاموش، صدایی بر ساز بزنید تا نغمه‌ای تازه بوجود آید.

هوش مصنوعی: جمال و زیبایی این لب همچون جامی است که هیچ چیز دیگری به نرمی و لطافت آن نمی‌تواند باشد و هر چه درباره‌اش بگویند، به پای این زیبایی نمی‌رسد.