هوش مصنوعی: من در پی عشق و آرزویی هستم که همه از آن آگاهند و می‌دانند که در دل من چه می‌گذرد.

هوش مصنوعی: من مانند سگی به دنبال تو هستم و نمی‌گذارم از در برگردی. همه می‌دانند که من تا روز قیامت در اینجا می‌مانم.

هوش مصنوعی: اگر آن سرو زیبا نداند که من چقدر ناراحتم، همه پرندگان باغ از ناله‌های من باخبرند.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر زخم‌هایم خودم را با خون بپوشانم، باز هم همه از ناله‌های دل و جانم آگاهند.

هوش مصنوعی: اگرچه من را مانند یک سگ بزرگ بشمارند، اما باید بدانند که من کی هستم و چه ارزشی دارم. همه می‌دانند که من چه جایگاهی دارم.

هوش مصنوعی: اگر باران به زندگی و روح من بخواهد بیفزاید، من هم با باران تو آمیخته و یکی خواهم شد و همه این را می‌دانند.

هوش مصنوعی: اگر مردم ندانند این سخن چقدر کامل و زیباست، وقتی که معنی جدیدی را بنویسم، همه آن را درک می‌کنند.