هوش مصنوعی: من از بیان غم و دردهای درونی‌ام خوشحال می‌شوم، اما بهبودی جانم چه فایده‌ای دارد؟ نوشیدن شراب برای لب‌های خشک و تشنه‌ای چون من چه سودی دارد؟

هوش مصنوعی: من آرزو دارم که قامت و زیبایی تو همچون سایه درخت طوبی و آب کوثر و بهشت باشد؛ اما با وجود این زیبایی‌ها، چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: عزیزم با زیبایی و نعمتش مرا خوشحال می‌کند و قسم می‌خورم اگر ناز تو نباشد، زیبایی و نعمت چه فایده‌ای دارند؟

هوش مصنوعی: من به تحمل درد و رنجی که بر دل و جانم فرود می‌آید، عادت کرده‌ام، زیرا سرنوشتم این بوده که از سفره غم تو نصیبم این باشد؛ پس چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: اگرچه نیروی تلاش من در جستجوی نور و روشنی صبحانه است، اما وقتی ستاره‌ای در سرنوشت من نیست، تلاش من چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: اگر کسی به تو و بی‌علاقگی‌ات چیزی بگوید، چه اهمیتی دارد؟ رقیب، حرف‌های خوبی می‌زند اما وقتی کشتی در حال غرق شدن است، چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: اگر قابلیت و شایستگی لازم برای خدمت به محبوب را نداری، پس چرا بر در آنها می‌نشینی و خود را زحمت می‌دهی؟ این بیهودگی سودی ندارد.