لطفا این موارد مربوط به جدانویسی، علامت‌گذاری و غلط‌های تایپی و مفهومی اصلاح شود.
طریق عشق می‌ورزی، رها کن دین و دنیا را
خلاص خویش می‌جویی، مجو ناموس و دعوا را
به نور عقل نتوان رفت راه عشق، ای عاقل!
ز مجنون پرس، اگر داری طریق حیّ لیلا را
ز آهِ سینه‌ی عشاق، ظلمانی شود روضه
اگر در روضه بنمایی به ما، نور تجلّا را
هوای سروِ بالای تو دارد راستی، ور نی
برای همه دوزخ برند از روضه طوبا را
+ مصراع دوم ناقص است، گویی کلمه یا واژه‌یی از قلم افتاده باشد.
بیارا روضه‌ی رضوان به روی خود، که بی‌رویت
ز دوزخ باز نشناسد کسی فردوس اعلا را
تو تا صورت‌پرستی، اهل معنی را کجا بینی
به چشمِ اهل معنی می‌توان دید، اهل معنا را
کمال از غایت رندی، اگر باید خریداری
به‌جای باده بفروشد، صلاح و زهد و تقوا را