هوش مصنوعی: وقتی دل از دست رفت و بی‌تابی آغاز شد، بگو ای محبوب، بیا و ای یار جان‌سوز، بیا که غم‌هایم را تسکین دهی.

هوش مصنوعی: بدون تو، دنیا برایم تاریک و ناواضح شده است. امیدوارم که ای ستاره بلند، به نزد من بیایی.

هوش مصنوعی: ما زمانی که از یاد تو غافل شویم، در بهشت خواهیم بود. بنابراین ای چشمه کوثر، به سوی ما بیا.

هوش مصنوعی: بارها به خانه‌ام می‌آمدی، مانند ماه که از سقف خانه‌ی عیب‌جویان می‌درخشد. شبی از در بیرون بیا.

هوش مصنوعی: ای دلبرِ عزیز، اگر نمی‌توانی با چشمی اشک‌آلود به من نگاه کنی، نباید به دوری از من بروی. در عوض با دلِ خشک و بی‌احساس نرو.

هوش مصنوعی: اگر در مسیر فقری که در کوی دوست هست، جا نمی‌گیری، از راه دیگری بیا.

هوش مصنوعی: به زیبایی به آن زن نازنین نگاه کن که گفت اگر طلا نداری، بهتر است کمتر به سوی ما بیایی.