هوش مصنوعی: ای محبوب، غم و اندوه تو باعث شده که دامن ما پر از غبار شود و این لباس کهنه و پاره‌پاره‌ای بر تن داریم، نشان از دردهای ما دارد.

هوش مصنوعی: دل آرامی ندارد مگر در زمین تو، ای خاکی که زیر پای تو قرار داریم؛ تا روز قیامت، اینجا خانه و مسکن ماست.

هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم چشم‌مان را روشن کنیم و خوب ببینیم، مگر اینکه تو بر چشم‌مان بنشینی و به دیدن تو نائل شویم.

هوش مصنوعی: گفتیم که باید شمشیر را به دست بگیری، اما تو گفتی این کار اشتباه است. حالا این ننگ و گناه همیشه بر دوش ما خواهد بود.

هوش مصنوعی: دیشب در کوی ما صدای نداهای فراوانی به گوش می‌رسید که می‌گفتند: ای عاشق، با تمام ثروت و زیبایی‌ات از کنار باغ ما نگذری.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی عیسی به عاشقان چه گفت؟ او گفت که چندین پرده و حجاب وجود دارد که انسان‌ها نمی‌توانند حقیقت را ببینند، حتی با وجود یک سوزن کوچک.

هوش مصنوعی: شب را با آرامش به خواب برو، زیرا آن ماه زیبا به آرامی در حال آمدن است تا دل ما را از بام و روزن دزدیده و جذابیت خود را به نمایش بگذارد.