هوش مصنوعی: تو خود به درد و دل ما گوش نمی‌کنی، در حالی که ما در عشق تو زجر می‌کشیم و این درد برای ما سخت و عمیق است.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که به بد و بی‌ادبی درباره‌ام صحبت کردی. عزیز من، چه چیز می‌تواند تو را از این تحقیر رهایی بخشد؟

هوش مصنوعی: ای نسیم، اگر شبی از کنار آن سر مو بگذری، پیام بی‌قراری ما را به گوش او برسان.

هوش مصنوعی: ما بارها دلتنگی و رنج تو را به دوش کشیدیم، اما تو هیچگاه به خاطر صبر و شکیبایی‌ات از ما قدردانی نکردی.

هوش مصنوعی: هرچند از تمام دنیا ناامید شده‌ایم، اما هنوز به لطف و رحمت تو امیدواریم.

هوش مصنوعی: خوشا به حال ما اگر در روز قیامت به خاطر گناهان‌مان، کرم و بزرگواری خداوند ما را زیر سایه رحمتش قرار دهد و شرمندگی‌مان را بپوشاند.

هوش مصنوعی: این بیت اشاره به این دارد که شخصیت عالی و والای فردی را می‌توان در اوج آرزوها و همت او مشاهده کرد. او از هم نشینی و کمک دیگران احساس شرم می‌کند و به نوعی خود را بالاتر از آن می‌بیند.