هوش مصنوعی: اجازه بده در آن گوشه که من هستم، کسی که اشک می‌ریزد، بماند تا چشم‌هایم آب گل و درخت سرو را ببینند.

هوش مصنوعی: چهره‌ات را از من دور مکن، زیرا سایه‌ گلبرگ گل نمی‌تواند سنگینی بار را تحمل کند.

هوش مصنوعی: کشیدن تصویر دو ابروی تو برای نقاش کار سختی است؛ زیرا او نمی‌تواند به آسانی همانند دو کمان آن را ترسیم کند.

هوش مصنوعی: گفتم وقتی لب تو را زیر دندان بگیرم، به آن توجه دارم؛ او گفت زبانت را نگه‌دار.

هوش مصنوعی: به غیر از دل عاشق، هیچ چیز دیگری وجود ندارد که بت‌ها را گم کند. این واقعاً جالب است که آن‌ها با دهان و وسط بدن چه کار کردند.

هوش مصنوعی: دو لب او به من گفتند بیایید و چانه‌اش، که نشانه‌ی وعده‌ای بود، به آنچه گفته شده بود اطمینان داد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اکنون که فردی از زیبایی و کمال خود بهره‌مند است، درخواست می‌کند تا به جای دشمن، از او طلب ضمانت و تضمینی گرفته شود. به عبارت دیگر، زیبایی و کمال او باعث شده که افراد به دنبال او بیایند و از او درخواست کنند.