هوش مصنوعی: بدون تو نمی‌توانم از دردهایم آسوده بشوم و با حضور تو نیز نمی‌توانم تحمل کنم.

هوش مصنوعی: اگر تو شمشیر را از غفلت بیرون می‌آوری، ما را نیازی به کشیدن آه و اندوه نیست.

هوش مصنوعی: ناله و اندوه ما با نوای تازه به جایی نمی‌رسد، زیرا در آنجا امکان رسیدن به باد وجود ندارد.

هوش مصنوعی: ای اشک، تو نشانه‌ی نیاز و خواهش منی که در برابر چشمانت قرار دارم. نیازی نیست که از این سو به آن سو بروم، بلکه باید به تو توجه کنم.

هوش مصنوعی: خواستم که از آن لب‌ها بوسه‌ای بگیرم، اما متوجه شدم که بزرگ‌ترها معمولاً در سکوت هستند و به گفت‌و‌گو نمی‌پردازند.

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای معشوق با ابروهای منحنی‌ات، او با نگاهی پر از جذبه به من پاسخ داد که این خود نشان از کمال و زیبایی است.