هوش مصنوعی: نمی‌دانم کی به دام من خواهی افتاد، اما چه خوب است که اگر بیفتی، صید خوبی خواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر صد بار هم به زمین بیفتی، من همچنان به این فکر می‌کنم که آیا بار دیگر هم برخواهی خاست.

هوش مصنوعی: با قاطعیت بگذار سخن بگویند، حتی اگر به گوش دیگران نرسد؛ همان‌طور که گوهر در شرایط خاص خودش می‌افتد و ارزشش مشخص می‌شود.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی بیان می‌کند که چه لذتی برای من دارد، ای سر، زمانی که تو نیز مانند خاک به زیر تیغ او بیفتی. این تمثیل نشان دهندهٔ وابستگی و عشق عمیق به محبوب است.

هوش مصنوعی: ای اشک، تو که برای مردم زیبایی و در دل‌ها گل می‌کاری، چرا در راه مردم از آن‌ها بالاتر می‌روی؟

هوش مصنوعی: ای خدا، ما از نگرانی و دلهره‌ای که ناشی از تو است خسته شده‌ایم. کاش زودتر زمانی فرا برسد که این حجاب و پرده از بین برود.

هوش مصنوعی: اگر کمی از عمق احساسات قلبی خود بگویی، می‌توانی داستان شب وصالی را توضیح دهی که در آن نزد معشوق خود بوده‌ای.