سلام. شوربختانه این غزل زیبا، با اشکالات فراوانی ثبت شده که شکل صحیح رو می‌نویسم: 

گفتم: ای سیم ذقن!

گفت: که را می‌گوئی؟ 

گفتم: ای عهد شکن!

گفت: چه‌ها می‌گوئی؟ 

گفتم: ای آن‌که نداری سر یک موی وفا

گفت: معلوم شد اکنون که مرا می‌گوئی

گفتم: ای جان! ز دل سخت تو فریاد مرا

گفت: با ما سخن سخت چرا می‌گوئی؟ 

گفتم: آن زلف پریشان تو یا مشک خطاست؟ 

گفت: تا چند پریشان و خطا می‌گوئی؟ 

گفتم: از باد نسیم تو، شنیدن چه خوش‌ست

گفت: تا کی سخن از باد هوا می‌گوئی؟ 

گفتم: از دست دل خود به هلاکم راضی! 

گفت: این خود ز زبان و دل ما می‌گوئی

گفتمش: کی رسد از بخت پیامی به کمال؟ 

گفت: آن روز که از ماش سلامی گوئی