هوش مصنوعی: اگر از لذت خونریزی آن چشم‌غمازی آگاه باشی، از تیغ و کشتن نمی‌ترسی و به آسانی به این کار راضی می‌شوی.

هوش مصنوعی: ای دل، همه به خاطر معشوق ناراحتند ولی من صد شکر می‌گویم که از این درد تو نیز شکرگزارم و سپاسگزارم.

هوش مصنوعی: به چیزی که به اندازه زیبایی و حسن تو باشد وجود ندارد، زیرا تو در زیبایی فراتر از هر اندازه‌ای هستی و از تمام زیبایی‌ها فراتر رفته‌ای.

هوش مصنوعی: آزردگی تو چه سودی دارد وقتی که بدن لطیف تو به پوششی نیاز ندارد؟

هوش مصنوعی: این بیت به این معنی است که درویش در زندگی خود نیازی به تجملات و زرق و برق ندارد؛ او در دنیای خود با وجود سادگی و کمبودها، می‌تواند خوشحال و راضی باشد. خوشی و شکرگزاری برای چند روز زندگی زیر سایه یک لباس یا پوشش، نشان‌دهنده لذتی است که از زندگی ساده و آزادش به دست می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای شاه سرزمین کاوس، اگر همه چیز در دست توست و حالت همچون جام پر از شراب است، به یاد آر آن آرزوی دوری را که تو خود در آن نقش جام و کاسه را داری.

هوش مصنوعی: نمی‌توان به کمال و رستگاری دست یافت در حالی که تحت تأثیر وابستگی‌ها و رنج‌ها هستیم و همچنان در دام بازی‌های دنیا گرفتاریم.