هوش مصنوعی: اگر تو دل ما را با دوری‌ات سوزاندی، ما بدون تو تا کنون به دل خود آبی از صبر نریخته‌ایم.

هوش مصنوعی: هرچند از تو دور هستیم و مانند فرهاد به مشکل افتاده‌ایم، اما همچنان همچون سنگ‌دل‌ها به خاطر دوری از تو دل نمی‌سوزانیم.

هوش مصنوعی: می‌دانم که به خاطر مرگ من غمگین نمی‌شوی، همچنان که بلبل در سوگ گل، آرام نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: وقتی در کنار تو هستم، از بهشت و زیبایی‌های آن نمی‌اندیشم؛ هر جا که نانی باشد، آنجا بهشت است و تو خود زیبایی و کمالی.

هوش مصنوعی: اگر خود را در زیبایی و جذابیت آن معشوق غرق کنی، حتی اگر به عبادت مشغول باشی، در واقع حضور واقعی را از دست داده‌ای.

هوش مصنوعی: افراد زیبا و محبوب به گونه‌ای خود را نشان می‌دهند که همه آن‌ها را می‌ستایند و به آن‌ها نگاه می‌کنند، اما تو همچون نوری هستی که در دل‌ها تابش دارد و بیشتر از هر چیز دیگری دیده می‌شوی.

هوش مصنوعی: اگر کسی بدون تو صبور باشد، این نشان‌دهنده‌ی کمال او نیست و این نکته مهم است که صبر کردن در نبود تو ضروری است.