هوش مصنوعی: اگر در درگاه وصال فردوسی را نبندی، در برابر هر حوری، چشمت بر این گریه می‌شود که مانند کوثر است.

هوش مصنوعی: اگر در بهشت هم هر گوشه‌ای زنجیری از موی محبوب وجود داشته باشد، عذاب دیگری از هر در به سراغ انسان می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر آن سرو بلند بر درخت طوبی سایه بیفکند، هر صفحه‌اش در توصیف بی‌برگی، دفتری را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، از ما و از لب خوش‌گفتار رضوان بگو، و جان‌ها را با باده‌ای روشن و دل‌انگیز روان کن.

هوش مصنوعی: منتظر نمانید مانند گلی که بر سر خاک نشسته است، زیرا دل‌های اهل محبت را به حسرت و اندوه فرو می‌برد و آنان در هر سختی دچار درد و رنج خواهند شد.

هوش مصنوعی: در روز قیامت، خوشا به حال کسانی که دامن خود را می‌کشند، چون زلف خود؛ تا اینکه بتوانند هر طرف را ببینند و سرهایی را که زیر پا افتاده‌اند، مشاهده کنند.

هوش مصنوعی: اگر امید دیدار میمون را به فردا بیندازی، او با کمال در انتظار تو خواهد بود، تا روز قیامت هر لحظه آماده حضور خواهد بود.