هوش مصنوعی: دل را زخمی می‌کنی اما درمانی نشان نمی‌دهی، مثل عیسی که به آدمی آبی نمی‌بخشد.

هوش مصنوعی: با لبه‌های شیرینت به روح خسته‌ام دارویی می‌زنی، اما برای گرم‌تر کردن این رابطه هیچ چاشنی‌ای اضافه نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: محل تو همچون کعبه مقدس است و لب‌های خوش رنگ تو مانند چشمه زمزم می‌باشد. پس چرا به کسی که تشنه است، از این آب زلال و گران‌مقدار نمی‌دهی؟

هوش مصنوعی: دست رقیب حتی به آن لب نیز نمی‌رسد؛ پس خوشحالم که تو به کسی دیگر عشق نمی‌ورزی.

هوش مصنوعی: به درگاه زیبایی چشمانت آمده‌ام و از آنجا که از درد و غم رنج می‌برم، از تو می‌خواهم که مرا در این شرایط تنها نگذاری و بر من سخت نگیری.

هوش مصنوعی: نامحرمان چگونه می‌توانند به حریم نور وارد شوند، در حالی که تو کسی را به آن مقام راه نمی‌دهی؟

هوش مصنوعی: زیباست گدایی کردن در عشق تو، چونکه تو چنین کمالی داری که سلطنت دنیا را به کسی نمی‌دهی.