هوش مصنوعی: بار دیگر، با ظلم و ستم خود، زخم‌هایی می‌زنی که از گذشته بر دل‌ها نشسته بود.

هوش مصنوعی: ای دوست، تو با زحمت و فشاری که به دل عاشقان آوردی، موجب رنج و درد آن‌ها شدی.

هوش مصنوعی: اگرچه به خاطر حسرت تو جان دادم، اما خوشحالم که تو بالاخره به آرزویت رسیدی.

هوش مصنوعی: هر چیزی که ما به تو گفتیم، تو هم پاسخ دادی که شنیدی. حدیثی را هم که شنیدی، اما چه زمانی واقعاً آن را شنیدی؟

هوش مصنوعی: ای محبوب شیرین‌زبان، تو از حال و روز من بی‌خبر هستی؛ چون تو تلخی جدایی را کمتر تجربه کرده‌ای.

هوش مصنوعی: هرگز به سوی تو نرفتم مانند آب، چون تو دامن از من کشیدی و مرا در خود محو کردی.

هوش مصنوعی: تو آرزوی رسیدن به کمال و قرب او را داشتی، حالا خوشحال باش که توانستی خاک پایش را با چشمان خود ببینی.