هوش مصنوعی: بر چهره‌های من، خون که به خاطر تو جاریست، نشانه‌ای از سرخی و زیبایی در دنیا وجود دارد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس در پناه محبت تو نیست، اما دردل و جان ما، وظیفه‌ای است که به عشق تو انجام دهیم.

هوش مصنوعی: روز و شب من مانند شمعی می‌سوزد و می‌کشد، زیرا عاشق و سوخته‌ام؛ و این عشق موجب آتش و رنج من است.

هوش مصنوعی: دل، به خاطر قدم او بر زمین سجده کن و نرو، تا اینکه اشتباه نکنی، چون همان مسیر درست است.

هوش مصنوعی: جز غم چهره نو، بر دلم به خاطر ناتوانیم هیچ چیزی نیست. حتی اگر همه چیز خوب و زیبا باشد، این بار دل heavy و سنگین است.

هوش مصنوعی: چشمم نمی‌تواند به پای سودم نگریست، و گر رنجی از این دوستی ببینم، چه ضرری دارد؟

هوش مصنوعی: کیست که بتواند در سخن با تو هم‌کلام شود، وقتی که عمق کلام تو از گنجینه‌ی واژه‌ها فراتر می‌رود؟