هوش مصنوعی: چرا هر لحظه از نزد ما دور می‌شوی ای پادشاه، چرا از دستان گدایان فاصله می‌گیری؟

هوش مصنوعی: ای بخیل، مگر تو توانگر و خوب هستی که از عاشق بیچاره فرار می‌کنی؟

هوش مصنوعی: چرا از دعا کردن فرار می‌کنی، وقتی که خود را در درد و بلای زیادی می‌بینی؟

هوش مصنوعی: این بیت به تصویر زیبایی از یک گل تازه و لطیف اشاره دارد که به دلیل حساسیتش از وزش ملایم باد صبا فرار می‌کند. گل با Fragility خود نمی‌تواند در برابر باد مقاومت کند و تمایل دارد از آسیبی که ممکن است به آن برسد، دور شود. به طور کلی، این تصویر نمادی از آسیب‌پذیری و ظرافت در طبیعت و زندگی است.

هوش مصنوعی: اگر او از نگاه من دور می‌شود، ای خیال او، بزن به در و ببینم که به کجا می‌روی.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از کمال و زیبایی او دوری کنی، باید بدان که با دوری از او، نه تنها از یک فتنه فرار کرده‌ای، بلکه به صد درد و بلا گرفتار خواهی شد.