هوش مصنوعی: اگر به حقیقت و حقایق واقعی دسترسی نداشته باشی، نمی‌توانی چیزهایی که می‌بینی را حقیقت بشماری. اما اگر درک درستی از حق داشته باشی، هر آنچه را که مشاهده می‌کنی به درستی می‌فهمی.

هوش مصنوعی: ای زاهد خشک، تو را هشدار می‌دهم که در آبی غرق نشو، چون در این دریا تو مانند علفی در کنار هستی و از آن دوری.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم از احوال درونی کسانی که در رنج و درد به سر می‌برند با تو صحبت کنم در حالی که تو هیچ دردی نداری؟

هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانی به خاطر زیبایی ابرویش از عبادت و نماز صرف‌نظر کنی. چقدر می‌خواهی این کار را ادامه دهی؟

هوش مصنوعی: ای دل، از ما بگو با چشمانی اشک‌بار، چون باری، توجهی به ما کرد.

هوش مصنوعی: خاک آن مکان را بر سر بریز و برایش گل و لعل تقدیم کن، ای کسی که این گوهر را داری، ببین چه چیزهایی در دل داری.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی از خاک نعلین به اوج کمال برسی، می‌توانی با دست یافتن به مقام سلطانی، از حالتی ساده و درویشی به مقام بزرگتری دست یابی.