گنجور

شمارهٔ ۷۷

گرچه طریق وفا قدیم است
علم نداری تو حق علیم است
با تو دل ما یکی ست لیکن
آنهم به تیغ جفا دو نیم است
گر به ادب درّ گوش نگیرد
پیش حدیث تو نایتیم است
آنکه ز زلف تو گاه گاهی
جان به نسیمی دهد چو نسیم است
گر تو ز راه کرم نبخشی
کام خیالی، خدای کریم است

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گرچه طریق وفا قدیم است
علم نداری تو حق علیم است
هوش مصنوعی: هرچند روش وفاداری از گذشته وجود داشته، اما تو از آن آگاه نیستی و دانایی حقایق به من تعلق دارد.
با تو دل ما یکی ست لیکن
آنهم به تیغ جفا دو نیم است
هوش مصنوعی: دل ما با تو یکی است، ولی این دل در اثر بدی‌ها و جفاهایی که دیده، به دو قسمت تقسیم شده است.
گر به ادب درّ گوش نگیرد
پیش حدیث تو نایتیم است
هوش مصنوعی: اگر کسی به آداب رفتار توجه نکند، در برابر داستان و سخنان تو گویی حرفی ندارد و خاموش می‌ماند.
آنکه ز زلف تو گاه گاهی
جان به نسیمی دهد چو نسیم است
هوش مصنوعی: کسی که از زیبایی و جذابیت موهای تو به شیوه‌ای جالب و دلنشین همچون نسیمی که روح را تازه می‌کند، لذت می‌برد.
گر تو ز راه کرم نبخشی
کام خیالی، خدای کریم است
هوش مصنوعی: اگر تو از سر لطف خود به آرزوها و خواسته‌های من پاسخ ندهی، بدان که خداوند کریم و بخشنده‌ای هست.