هوش مصنوعی: کسی نمی‌داند که عشق و شوق چه طعمی دارد جز خودت، زیرا تو همیشه در حال سرمستی هستی.

هوش مصنوعی: اگر شراب با وجود تو تازه و خوشبو شود، دل قابل قبول است وگرنه این حالت برای او جایز نیست.

هوش مصنوعی: ای دل، از خودت بگذر؛ چرا که در مسیر عشق، نخستین گفته این است که باید از عیب و افتخار خود دست بکشی.

هوش مصنوعی: جز راز و شگفتی‌های ابروهای تو، هیچ‌یک از زیبایی‌های ماه کامل، به پایان نرسیده و ناتمام است.

هوش مصنوعی: موهای تو مانند مرغی است که نمی‌داند باید کجا بنشیند و در کدام دام گرفتار شود.

هوش مصنوعی: اگر خیال تو مانند شمعی آتش دل را نسوزاند، پس به نظر می‌رسد که کار تو بیهوده و ناپخته است.