هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و عشق معشوق اشاره می‌کند. او می‌گوید که وقتی زلف‌های معشوق مانند سنبل عطرآگین می‌شود، آن زلف‌ها به زیبایی و لطافت جان او اشاره می‌کند. قد و قامت معشوق نیز نمایانگر صداقت و راستین بودنش است که به سرو تشبیه شده است. این تصویرها نشان‌دهنده‌ی احساس عمیق شاعر به زیبایی و محبت معشوق است.

هوش مصنوعی: این جمله به زیبایی و خاص بودن چهره تو اشاره دارد. به گونه‌ای که هیچ کس نمی‌تواند تا آخر زمان صفات خوب و زیبایی چهره تو را به درستی توصیف کند.

هوش مصنوعی: نور دل و آتش زبان از من برمی‌خیزد، چرا که شعله شمع به خاطر پنهان کردن راز دل تو به وجود آمده و زبان از آن سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: می‌خواهم درباره‌ی عشق و ارادت خود به تو صحبت کنم، اما نمی‌توانم این احساسات را به کسی که دشمن ماست بگویم.

هوش مصنوعی: شخصی با دل و جانش هم از زندگی و هم از دنیا فاصله گرفت، چون عشق تو او را به سوی خود کشاند و از همه چیز گذشته است.