خیالی بخارایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا به کی باشد چو نی با ناله دمسازی مرا</p></div>
<div class="m2"><p>سوختم چون عود سعیی کن که بنوازی مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا سرم بر جا بود از پای ننشینم چو شمع</p></div>
<div class="m2"><p>در تبِ غم ز آتش دل گرچه بگدازی مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گو بزن تیغم که من قطعاً ندارم سرکشی</p></div>
<div class="m2"><p>با تو می سازم در این ره هرچه می سازی مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>با سگش تا کی شکایت کردن از من ای رقیب</p></div>
<div class="m2"><p>بی گنه با او چه چندین می دراندازی مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>گر نه ای گل چون خیالی بلبل باغ توام</p></div>
<div class="m2"><p>شهرت نطق از چه رو شد در خوش آوازی مرا</p></div></div>

شمارهٔ ۶

تا به کی باشد چو نی با ناله دمسازی مرا
سوختم چون عود سعیی کن که بنوازی مرا
تا سرم بر جا بود از پای ننشینم چو شمع
در تب غم ز آتش دل گرچه بگدازی مرا
گو بزن تیغم که من قطعا ندارم سرکشی
با تو می سازم در این ره هرچه می سازی مرا
با سگش تا کی شکایت کردن از من ای رقیب
بی گنه با او چه چندین می دراندازی مرا
گر نه ای گل چون خیالی بلبل باغ توام
شهرت نطق از چه رو شد در خوش آوازی مرا

شمارهٔ ۴ - استقبال از امیرخسرو دهلوی

شمارهٔ ۵

تا به کی باشد چو نی با ناله دمسازی مرا

سوختم چون عود سعیی کن که بنوازی مرا

تا سرم بر جا بود از پای ننشینم چو شمع

در تبِ غم ز آتش دل گرچه بگدازی مرا

گو بزن تیغم که من قطعاً ندارم سرکشی

با تو می سازم در این ره هرچه می سازی مرا

با سگش تا کی شکایت کردن از من ای رقیب

بی گنه با او چه چندین می دراندازی مرا

گر نه ای گل چون خیالی بلبل باغ توام

شهرت نطق از چه رو شد در خوش آوازی مرا

شمارهٔ ۵

اطلاعات