هوش مصنوعی: خدای دانا می‌داند که تو هنوز آیت زیبایی و نشانه وفا را نشناخته‌ای.

هوش مصنوعی: سروهای باغ به قد و قامت تو نمی‌توانند خود را نشان دهند، زیرا دیگر در چمن کس مثل تو نخواهد ایستاد.

هوش مصنوعی: تا کجا می‌توانی با دلربایی‌ات مرا مشغول کنی، در حالی که دهانت از نظرم دور شده و ناپیداست؟

هوش مصنوعی: اگرچه با بی‌دلی و بدون دلیل به تو نگاه کردم و بی‌سبب اشک ریختم، اما این مشکل به ما مربوط نیست.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به یاد تو هستم، در هر کاری که انجام می‌دهم، دست تو به من کمک می‌کند.