هوش مصنوعی: عشق می‌گفت که از لطف و مهربانی محبوب، غم و اندوه به تو رسیده است. من هم پاسخ دادم که آیا واقعاً این سرنوشت من است؟

هوش مصنوعی: ما از درد و رنجی که داریم، خوشحالیم و به آن عادت کرده‌ایم، تو هم نگرانی و درد خودت را ندان و برای ما کاری نکن.

هوش مصنوعی: اگر وعدهٔ دیدار تو در آینده نزدیک باشد، دیگر غم و دوری اهمیتی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر از غریبان بپرسی، دور نیست که این‌ها از اصل نیکی و بخشندگی نیستند و غریب به نظر می‌آیند.

هوش مصنوعی: با لباس تو، احساس و خیال دوستی وجود دارد که مانند یک گلی زیبا، بلبل آن را به‌خوبی می‌شناسد.