خیالی بخاراییشمارهٔ ۱۱۵
باد اگر یاد سرو ما نکند
سرو را دل هوا هوا نکند
پیش زلف تو مشگ مسکین است
آری اصل نکو خطا نکند
گو به دست آر شیشهٔ دل ما
تا سر زلف زیر پا نکند
دارد آن رخ به خطّ سبز نشان
که مراد کسی روا نکند
کو عزیزی که از سگ کویت
بشنود خواری و دعا نکند
ای خیالی ز سیل اشک چه سود
یار اگر روی سوی ما نکند
شمارهٔ ۱۱۴: باز آواز نی و فریاد درد انگیز عودشمارهٔ ۱۱۶ - استقبال از شمس مغربی: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
باد اگر یاد سرو ما نکند
سرو را دل هوا هوا نکند
هوش مصنوعی: اگر باد به یاد محبوب ما نیفتد، دل ما هم به یاد سرو (محبوب) تنگ نخواهد شد.
پیش زلف تو مشگ مسکین است
آری اصل نکو خطا نکند
هوش مصنوعی: زلف تو مانند مشک است و آن را به سادگی نمیتوان با چیز دیگری مقایسه کرد. زیبایی در ذات خود خطا نمیکند و همواره در کمال و نیکی قرار دارد.
گو به دست آر شیشهٔ دل ما
تا سر زلف زیر پا نکند
هوش مصنوعی: بگو تا شیشهٔ دل ما را در دست بگیریم، تا این که زلفش زیر پا نرود.
دارد آن رخ به خطّ سبز نشان
که مراد کسی روا نکند
هوش مصنوعی: آن چهرهای که نشانهاش خط سبز است، به کسی اجازه نمیدهد که به خواستهاش برسد.
کو عزیزی که از سگ کویت
بشنود خواری و دعا نکند
هوش مصنوعی: آیا کسی هست که از زحمت و بدبختی عاشق تو مطلع شود و برای او دعا نکند؟
ای خیالی ز سیل اشک چه سود
یار اگر روی سوی ما نکند
هوش مصنوعی: ای خیال تو، اگر یار به ما رو نکند، اشکهایمان چه فایدهای دارند؟