هوش مصنوعی: چگونه ممکن است که چهره‌ی تو مانند ماه بدرخشد در حالی که زهره (سیاره ونوس) نمی‌تواند در برابرش قرار بگیرد؟

هوش مصنوعی: از خاکی که در مسیر تو افتاده، نوری را که به عنوان زیبایی در نظر می‌گیری، دزدیده‌ام و از چشمان ناپاکی که در آن احساس گناه وجود دارد، شرابی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: هزار تیر از آن نگاه دلربا به دل من برخورد کرده است و من همیشه چشم به راه هستم که شاید او دوباره بیاید.

هوش مصنوعی: ما فقط می‌توانیم از غم و اندوه خود sigh کرده و آه بکشیم. جز این از ما بر نمی‌آید.

هوش مصنوعی: به خودت سخت نگیر و نگو که چه اتفاقاتی ممکن است بیفتد، چرا که هر چه در ذهن داری، در نهایت آشکار خواهد شد.