هوش مصنوعی: وقتی که دلتنگی و ناامیدی به سراغت آمد، باید راهی برای گشایش پیدا کنی و به آن چیزهای روشن و مثبت، مانند عشق و زیبایی، روی بیاوری.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو با بی‌مهری، قلب مرا به درد آورد و فهمیدم که در روزگار جوانی‌ات، بر او مسلط بودی و بر او تأثیر گذاشتی.

هوش مصنوعی: دل همچون شیشه‌ای پر از خون است که در دست تو قرار گرفته و به‌راستی با هر لحظه‌ای که می‌گذرد، ممکن است آن را بشکنی.

هوش مصنوعی: اگر زلف تو به نادانی و بی‌رحمی رها شود، نباید از آن عیب بگیری، چون تو خود در ایجاد فتنه و مشکل، او را دست بسته کرده‌ای.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به غم و اندوه خود سرگرم است، دیگر نمی‌تواند به کسی ادعای وجود و هستی کند.