هوش مصنوعی: در این دنیای زودگذر و پرخطر، سعی کن از زندگی لذت ببری، زیرا عمر انسان به سرعت می‌گذرد.

هوش مصنوعی: سرت را از مستی و کامیابی بردار، زیرا نتیجه‌ی این شور و شوق به دردسر خواهد انجامید.

هوش مصنوعی: اگرچه نوشیدن شراب جهان بخش خوشحالی می‌آورد، اما از آن بپرهیز و احتیاط کن چون ممکن است عواقب بدی داشته باشد.

هوش مصنوعی: کسی که همواره به عشق و شوق مشغول است و در حال نوشیدن شراب شوق به سر می‌برد، از خود و زندگی‌اش غافل است و نمی‌داند چه بر سرش می‌آید.

هوش مصنوعی: در این مکان قدیمی که چهار گوشه، نه ایوان، شش مسیر و دو در دارد، از مسافران و رهروان راه حق یاد می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی را که با چشم خود دیدم، چه خوب و چه بد، فهمیدم که او هنوز آماده‌ی ترک این جهان و سفر به عالم دیگر است.

هوش مصنوعی: در باغ زندگی، دلیل ناپایداری عمر، این است که گل لاله در خون غوطه‌ور است و پرنده‌ای در حال نوحه‌خوانی به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: اگرچه چیزی جز اشک بر روی دوست ندارم، ولی همین اشک نیز در نظر بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: من مانند لاله‌ای در گلزار دنیا رنگ و بوی خاصی ندارم، جز اینکه از آتش تفکرات و اندیشه‌هایم، داغی بر دل دارم.

هوش مصنوعی: وقتی که ارزش کالاهای پست دنیوی کم‌رنگ است، تنها صحبت‌های عقل بی‌اعتبار بوده و تنها سخن عشق قابل اعتناست.

هوش مصنوعی: من در کنار آستان معبودی که محل سجده‌ی بهترین اندیشه‌ها و نقطه‌ی توجه هنر است، قرار دارم.

هوش مصنوعی: آسمان فضیلت و هنر، کسی است که از طریق فهم عمیق به مرتبه‌ای از فرشتگی رسیده است، هرچند که به ظاهر به شکل انسان باشد.

هوش مصنوعی: ستایش شده‌ای که اوصافش آن‌قدر مناسب و زیباست که هر کسی با فهم و عقل خود از آن لذت می‌برد و زبانش پر از شکر و سپاس است.

هوش مصنوعی: بیا که عید آمده و چون عمر به سرعت می‌گذرد، از چهره خود پرده بردار که عشق در پس این پرده پنهان است.

هوش مصنوعی: دیدن تو برای من هزار بار بهتر از عید است، زیرا هر سال عید می‌آید و می‌رود، اما لذت ملاقات تو همیشه خاص و متفاوت است.

هوش مصنوعی: از شوق لبخند تو، که همچون یاقوت می‌درخشد، دل من پر از جواهری است که درون صدف نهفته است.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی‌ات مانند داستان یوسف قسم می‌خورم، و به لطف کلامت که به خوبی بیان شده است.

هوش مصنوعی: به چه دلیل داستان یوسف را در این دنیا به خاطر بسپاریم، وقتی که زیبایی تو مانند زیباترین و بهترین‌ها در جهان می‌درخشد؟

هوش مصنوعی: جهان مملو از مهربانی و بخشش خداوند است و هر دو دنیا در سایه‌ی لطف و نعمت‌های او قرار دارد.

هوش مصنوعی: آیا موسى (کلیم) کلامی دارد که گفتار زیبای تو، عقل‌ها را به سمت کمال رهنمون می‌سازد؟

هوش مصنوعی: هرچند تو در خانه خود ساکن هستی، اما اشعار تو از سفرکردگان دریا و زمین الهام گرفته شده است.

هوش مصنوعی: هیچ کس از زیبایی و شیوایی سخن تو خبر ندارد، زیرا همچون نرگس و گل، چشمان و گوش‌های نابینا و ناشنواست.

هوش مصنوعی: در آسمان ویژگی‌های عالی دل تو، همچون یک ماه کامل است که نور آن، نشانه‌ی آغاز صبح است.

هوش مصنوعی: در دل خلوت تو، نوری وجود دارد که مانند شمع می‌درخشد، همانطور که نور ماه به قصر آسمان روشنی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: از افکار و نظرات تو، پروانه‌ای روشن دل به وجود آمده است که مانند چراغی برای روح است و مانند خورشیدی است که تصاویر و جلوه‌های جهانی را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی که مورد محبت توست را از خود رانده‌ای، پس چرا آن شخص به دنبال تو و در راه‌های دشوار می‌گردد؟

هوش مصنوعی: مانند نگاه خونی و کشندهٔ محبوب، همواره دشمن مقام تو در عین شور و آشوب وجود دارد.

هوش مصنوعی: پرواز همت تو مانند پرنده‌ای بزرگ و قدرتمند است که در آسمان گردی مانند تخم مرغ زیر بال‌هایش قرار دارد.

هوش مصنوعی: تو زبانی هستی که اهل دانش با تو مانند زر می‌درخشند و ارزشمند می‌شوند، چون تو حقیقتی را در دل خود جای داده‌ای که آنان را به سوی قبول و شناخت می‌کشاند.

هوش مصنوعی: اگرچه کلامی که به صورت نظم در آمده ممکن است ارزش چندانی نداشته باشد، اما خواهش می‌کنم که بدانی هدف من از این سخن تنها جلب محبت و لطف توست.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که همیشه و در هر زمانی، زینت و زیبایی بهشت مانند طراوتی است که باغ‌ها از درختان می‌گیرند. به عبارت دیگر، زیبایی بهشت به گونه‌ای است که به آن شگفتی و زندگی می‌دهد، درست مانند آنکه درختان باغ‌ها با شادابی خود، طراوت و زندگی به فضا می‌بخشند.

هوش مصنوعی: در دنیای وجود، همیشه عمر انسان مانند نهالی است که با مهربانی و رفتار خوبش، میوه و ثمره تولید می‌کند.