رباعی کاملاً غلط دارد . درست آن چنین است :
چون عهده نمی شود کسی فردا را
حالی خوش دار این دل پرسودا را
می نوش به ماهتاب ای ماه که ماه
بسیار بتابد و نیابد ما را

چون عهده نمی شود کسی فردا را یعنی کسی فردا را ضمانت نمی کند (گردن نمی گیرد)، زمان ِ حال ِ این دل ِ پر سودا (شیدا) را به خوشی بدار.
ای ماه( ِ من)! در شب ِ مهتابی می بنوش. چون که ماه بسیار خواهد تابید اما ما را نخواهد یافت

نظر بهرام مشهور غلط است چون پرسودا وزن شعر را خراب می‌کند. یا همین صورت درست است که در گنجور ثبت شده یا جای سودا، شیدا بگذاریم.