رباعی ۱۴۰
خیام، اگر ز باده مستی، خوش باش؛
با لالهرخی اگر نشستی، خوش باش؛
چون عاقبتِ کار جهان نیستی است،
انگار که نیستی، چو هستی خوش باش.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خیام، اگر ز باده مستی، خوش باش؛
با لالهرخی اگر نشستی، خوش باش؛
هوش مصنوعی: اگر از شراب نشئه شدی، از زندگی لذت ببر؛ اگر با کسی زیبا در کنار هم نشستهای، خوشی را تجربه کن.
چون عاقبتِ کار جهان نیستی است،
انگار که نیستی، چو هستی خوش باش.
هوش مصنوعی: از آنجایی که پایان کار جهان به نیستی میانجامد، پس بهتر است که انگار در این دنیا نیستی. پس هر زمان که هستی، خوش باش و از لحظات زندگی لذت ببر.
حاشیه ها
1396/04/27 13:06
سیاووش
این رباعی در مجموعه ی سرمستی با صدای آقای علیرضا قربانی و همراهی آقایان قمصری و پورناظری و خانم درصاف حمدانی (خواننده تونسی) به اجرا درآمده است.
1397/11/02 23:02
صدرا
این رباعی در یک ساز و آواز بیات اصفهان با صدای مرحوم اقبال آذر اجرا شده.