خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » دم را دریابیم   [۱۴۳-۱۰۸] » رباعی ۱۲۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>* از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی،</p></div>
<div class="m2"><p>اوراقِ وجودِ ما همی‌گردد طی؛</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>می خور، مخور اندوه، که گفته‌است حکیم:</p></div>
<div class="m2"><p>غم‌های جهان چو زَهر و تِریاقش می.</p></div></div>

رباعی ۱۲۹

از آمدن بهار و از رفتن دی
اوراق وجود ما همی گردد طی
می خور مخور اندوه که گفته است حکیم
غم های جهان چو زهر و تریاقش می

رباعی ۱۲۷

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/312

رباعی ۱۲۸

* از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی،

اوراقِ وجودِ ما همی‌گردد طی؛

می خور، مخور اندوه، که گفته‌است حکیم:

غم‌های جهان چو زَهر و تِریاقش می.

رباعی ۱۲۸

اطلاعات

خوانش ها

رباعی ۱۲۷ به خوانش سهیل قاسمی

حاشیه ها