رباعی ۱۲۸
* از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی،
اوراقِ وجودِ ما همیگردد طی؛
می خور، مخور اندوه، که گفتهاست حکیم:
غمهای جهان چو زَهر و تِریاقش می.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
* از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی،
اوراقِ وجودِ ما همیگردد طی؛
هوش مصنوعی: با آمدن بهار و رفتن زمستان، روزگاری که در آن زندگی میکنیم نیز تغییر میکند و مانند ورقهای کتاب، جلوه و حالت جدیدی به خود میگیرد.
می خور، مخور اندوه، که گفتهاست حکیم:
غمهای جهان چو زَهر و تِریاقش می.
هوش مصنوعی: بخور و از غمها دوری کن، زیرا حکیم گفته که غمهای دنیا مانند زهر هستند و نوشیدنی آنها میتواند شفا بخشد.
حاشیه ها
1393/12/11 09:03
امید
تریاق : پادزهر