گنجور

رباعی ۱۲۴

برخیز و مخور غمِ جهانِ گُذران،
خوش باش و دمی به شادمانی گذران
در طَبْعِ جهان اگر وفایی بودی،
نوبت به تو خود نیامدی از دگران.

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

خوانش ها

رباعی ۱۲۳ به خوانش سهیل قاسمی

حاشیه ها

1396/01/07 23:04
رضا مقدم

نوبت به تو خود نیامدی از دگران
معنی این مصراع و لطف میکنید؟

1396/01/08 01:04
مهناز ، س

گرامی رضا خان
گویا می گوید : دنیا وفا ندارد ، اگر داشت قبلاً به دیگران میرسید ، منتظر نباش .
مانا باشی

1397/03/19 09:06
بهنام ج

سلام.

1398/05/15 06:08

جواب کامنت اول
یعنی اگر دنیا تا ابد بود برای همون آدمای اول میموند (نسل قبل) و به اونا وفا میکرد و زنده میموندند و هیچوقت نوبت به نسل بعد نمیرسید (ما)
این مثال رو برای میز مدیریت هم میزنن که میگن این میزا به کسی وفا نکرد ،اگر این طور بود اولین نفری که مدیر شد تا ابد مدیر میموند و نوبت به مدیر فعلی نمیرسید.
با تشکر از سایت خیلی خوب و کامل گنجور