رباعی ۹۲
* من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت،
از اهل بهشت کرد، یا دوزخ زشت؛
جامی و بتی و بَربَطی بر لب کِشت.
این هر سه مرا نقد و تو را نسیه بهشت.
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: محمودرضا رجایی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
* من هیچ ندانم که مرا آنکه سرشت،
از اهل بهشت کرد، یا دوزخ زشت؛
هوش مصنوعی: من نمیدانم آیا آنکه مرا آفرید، به من جمال و شرافتی بخشیده که مرا از اهل بهشت کرده یا به من عیبی داده که مرا به دوزخ مَیکشاند.
جامی و بتی و بَربَطی بر لب کِشت.
این هر سه مرا نقد و تو را نسیه بهشت.
هوش مصنوعی: نغمهها و زیباییهای هنری از جمله شراب و عشق و موسیقی، همگی در یک منظر دلنواز حاضرند. اما اینها برای من به عنوان نعمتهای حاضر و قابل درکاند، در حالی که برای تو، وعدههای بهشت هنوز در آیندهاند و دست نیافتنی.
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
"تصنیف مهتاب"
با صدای همایون شجریان (آلبوم خداوندان اسرار)
حاشیه ها
1401/12/20 00:02
احمد نیکو
عبارت صحیح مصراع دوم:
کرد اهل بهشت خوب یا دوزخ زشت
1402/06/31 11:08
نیما محمدی
این چیزهایی که نوشتید هیچکدوم مهم نیست مهم اینه که اون موقع آزادی بوده کسی که میخواسته میتونسته می و بت و بربط رو یه جا انتخاب کنه بشینه لب کشت کسی هم کارش نداشته