خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد  [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۸۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>* گویند: بهشت و حور و کوثر باشد،</p></div>
<div class="m2"><p>جوی می و شیر و شهد و شکّر باشد؛</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>پر کن قدح باده و بر دستم نه،</p></div>
<div class="m2"><p>نقدی ز هزار نسیه بهتر باشد.</p></div></div>

رباعی ۹۰

گویند بهشت و حور و کوثر باشد
جوی می و شیر و شهد و شکر باشد
پر کن قدح باده و بر دستم نه
نقدی ز هزار نسیه بهتر باشد

در این بیت شاعر به توصیف بهشت و نعمت‌های آن می‌پردازد، جایی که برخی ادعا می کنند پر از خوشی‌ها و لذت‌هاست و از نوشیدنی‌های خوشمزه همچون می، شیر، شهد و شکر صحبت می‌کنند. او بر این باور است که نوشیدن شراب لذت‌بخش اکنون بهتر از وعده‌های بهشت است.

رباعی ۸۸

رباعی ۸۹

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/271

 می‌گویند که بهشت پر از نعمت‌ها و زیبایی‌هاست، جایی که آب‌های گوارا و نوشیدنی‌های شیرین فراوان وجود دارد.

* گویند: بهشت و حور و کوثر باشد،

جوی می و شیر و شهد و شکّر باشد؛

باده را در جام بریز و به دستم بده، زیرا داشتن یک چیز واقعی از هزار چیز وعده داده شده بهتر است.

پر کن قدح باده و بر دستم نه،

نقدی ز هزار نسیه بهتر باشد.

رباعی ۸۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی ۸۹ به خوانش سهیل قاسمی

حاشیه ها