خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » ذرات گردنده   [۷۳-۵۷] » رباعی ۶۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زان کوزهٔ میْ که نیست در وی ضرری،</p></div>
<div class="m2"><p>پُر کن قَدَحی بخور، به من دِهْ دگری،</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زان پیشتر ای پسر که دررَهْگُذری،</p></div>
<div class="m2"><p>خاک من و تو کوزه کند کوزه‌گری.</p></div></div>

رباعی ۶۹

زان کوزه می که نیست در وی ضرری
پر کن قدحی بخور به من ده دگری
زان پیشتر ای پسر که دررهگذری
خاک من و تو کوزه کند کوزه گری

هوش مصنوعی: این شعر به نوعی به زندگی و گذر زمان اشاره دارد. شاعر می‌گوید اگر در کوزه‌ای که به دست داریم ضرری نیست، پس باید از آن استفاده کنیم و لذت ببریم. او همچنین به اهمیت گذر زمان اشاره می‌کند و به یادآوری می‌آورد که ما از خاک یکدیگریم و در مسیر زندگی این را فراموش نکنیم. به طور کلی، پیام شعر دعوت به زندگی در لحظه و بهره‌برداری از فرصت‌هاست.

رباعی ۶۷

رباعی ۶۸

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/249

زان کوزه میْ که نیست در وی ضرری
پر کن قدحی بخور به من دهْ دگری
زان پیشتر ای پسر که دررهْگذری
خاک من و تو کوزه کند کوزه گری

هوش مصنوعی: از آن کوزهٔ شرابی که در آن ضرری نیست، یک لیوان پر کن و به من هم بده تا بنوشم.

زان کوزهٔ میْ که نیست در وی ضرری،

پُر کن قَدَحی بخور، به من دِهْ دگری،

هوش مصنوعی: قبل از اینکه در راهی بروی، خاک من و تو به دست کوزه‌گری تبدیل می‌شود.

زان پیشتر ای پسر که دررَهْگُذری،

خاک من و تو کوزه کند کوزه‌گری.

رباعی ۶۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی ۶۸ به خوانش سهیل قاسمی

حاشیه ها