رباعی ۴۳
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
رباعی ۴۳ به خوانش سهیل قاسمی
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
حاشیه ها
با سلام
مصرع آخر سوالی هست
می سازد و باز بر زمین می زندش؟
نه عزیز جان او هدف دارد و با توجه به این که انسان نیز آیتی از آیات اوست(هر آیتی را یک سره برداریم، یا از خاطرهها ببریم بهتر از آن یا همانندش را میآوریم.بقره/106.)
شما یک جام را ببین که به این زیبایی ساخته شده به شکلی که عقل (بخوانید آدم ِ عاقل!) وقتی نگاهش می کند نا خود آگاه آن را تحسین می کند و صد بوسه از مهر بر پیشانی ِ آن (جام) می زند.
اما این کوزه گر ِ دهر (دنیا) این چنین جام ِ لطیفی را (انسان) می سازد و باز آن را بر زمین می زند (می شکند) (می کُشَد).
صد بوسه مهر بر جبین میزندش.
صدبوسه مهربرجبین میزندش.
پاک منزه است خداوندی که خیام و من و تورا را افریده
جامی است که دهر آفرین میزندش...
اشاره به خلقت انسان و جمله فتبارک الله احسن الخالقین است...
و ادامه سرنوشت بشری.
فکر می کنم منظور از جام ، سَر آدم باشد ، عقل بر او آفرین می زند بر پیشانی اش بوسه می زند . روزگار سران بسیاری به دنیا می آورد و سپس یک به یک جانشان می ستاند و زیر خاک مدفون می کند.
منظور از کوزه گر خداونده