یعنی هیچ انسانی تلاشی برای درک و فهم
خلقت نمی کند

خیر دوست عزیز - منظور این است که هیچ جواب قطعی برای علت درک راز خلقت وجود ندارد یا یافت نشده است و یا اینکه هیچکسی نمیداند. . .

سلام
اشارت به نقص نوع بشر در ادراک دارد.

با سلام
در برخی نسخه ها خوانده ام این امدن و رفتن ما بهر چه بود که در این صورت مقصود شاعر همگانی است در صورتی که امدن و رفتنم بهر چه بود فقط خود را مخاطب قرار می دهد خیام بزرگ با اهنگی رسا در جایی دیگر اعلام می دارد خوش گلشنیست حیف که گلچین روزگار فرصت نمی دهد که تماشا کند کسی
به هر روی با توجه به اینکه خیام یکی از ریاضی دانان بزرگ زمان خویش بوده و از انجا که زندگی و مرگ انسان را در افزایش و یا کاهش شکوه و منزلت جهان هستی بی تاتیر می داند لذا انسان را به مانند صفر که عدد خنتی عمل جمع و تفریق در ریاضیات است خنتی در فرایند خلقت می داند
همه می دانند حال انان که دل بر دنیا نهند چگونه است جهل است که دلیل عدم ادراک صحیح ادمی و در نتیجه تکیه بر اوهام می شود و دل بستن به دنیا نشانه جهل است
خوشا انانکه از پا سر ندونند
متال شعله خشک و تر ندونند
کنشت و کعبه بتخانه و دیر
سرایی خالی از دلبر ندونند

نه آمدنم فایده ای برای دنیا داشت و نه رفتنم باعث شد که به جاه و جلال دنیا چیزی اضافه شود.
هیچکسی هم به من نگفت که اصلن برای چی به دنیا آمدم و برای چه می میرم!

ازآنجاییکه حکیم همیشه دراشعارش بیشتر عام راا خطاب میدادند، فکر کنم ؛ این آمدن ورفتن ما بهرچه بود، صحیح است .ضمن اینکه ازقافیه وریتم شعری بهتری برخورداراست