رباعی شمارهٔ ۸۷
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۸۷ به خوانش داوود ملک زاده
رباعی شمارهٔ ۸۷ به خوانش محمد علی قدمیاری
رباعی شمارهٔ ۸۷ به خوانش نازنین بازیان
رباعی شمارهٔ ۸۷ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۸۷ به خوانش علی پورزارع
رباعی شمارهٔ ۸۷ به خوانش علی قلندری
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
حاشیه ها
دلداده نفس شرمگین خواهد بود
خائن همه جا خانه نشین خواهد بود
گر ما ره راست برگزدیم چه باک
هر حاجت ما روا یقین خواهد بود
خیام خوشکمغزان را با گفته های خودشان به سخره میگیرد :)
شعر خیام مرا وادار به اندیشیدن میکند و شرمگین کسی است که مطالبی را که به او گفته میشود به راحتی قبول میکند، به شعر زیر از حکیم ریاضی دان توجه کنید
بر رهگذرم هزار جا دام نهی گویی که بگیرمت اگر گام نهی
یک ذره جهان ز حکم تو خالی نیست حکمم تو کنی و عاصیم نام نهی!
خوشا به حال جناب خیام.روحش شاد.واقعا دیدگان انسان را در مقابل حقایق بینا میکند.
از زیباترین های خیام است . در روایتی دیکر میگوید :"آن جا می ناب و انگبین خواهد بود "
یک ورژن دیگر از این رباعی :
گویند بهشت و حور عین خواهد بود
وانجا می ناب و انگبین خواهد بود
گر ما می و معشوق گزیدیم چه باک
آخر نه به عاقبت همین خواهد بود
گویند بهشت حور و عین خواهد بود
واقعا زیباست و به تعبیر صادق هدایت همه مسایل ماورامرگ را با لحن تمسخر آمیز و مشکوک گویند و به حالت نقل قول مطرح میکند
ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی
کاش از پس صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امید بر دمیدن بودی
سخن حق و به جای است که اندیشمند بزرگ بر زبان رانده
برادر عزیز، به نظر حقیر شما گر فکر میکنید که خیام از می وا معشوق می معشوق زمینی را اشاره میکند، اشتباه است.
زمینی بوده است. مثل خیلی از شعرای مدیحه سرا. سخت نگیرید. مهم اینست که زیبا گفته. گوشه به مفتیان متحجر زمانه بوده است.
درود بر جناب شاهو بن عبدالله که سخن حکیم را درست دریافتند، اگرچه آن را ناروا میدانند. از نظر بسیاری از جمله خودم ناروا نیست.
به نظر من خیام تنها شاعری است که بدون حاشیه اصل مطلب را گفته.وآن را به خوبی درک کرده است. درپاسخ به کسانی که خیام را کافر می خوانند. این رباعی رانقل می کنم که به حکیم خیام نسبت می دهند اگر چه گمان نمی رود از او باشد ولی به هر حال رباعی زیبایی در جواب این سبک مغزان است. بااین دو سه نادان که چنین می دانند /از جهل که دانای جهان ایشانند/خرباش که این جماعت از فرط خری/هرکه نه خراست کافرش می خوانند شیخ ابو علی سینا نیز به همین درد مبتلا بوده واورا نیز مانند حکیم خیام کافر میخواندند که این رباعی نیز از قول آن فیلسوف یگانه نقل کرده اند کفر چو منی گزاف وآسان نبود /محکم تر از ایمان من ایمان نبود/در دهریکی چو من وآن هم کافر /پس در همه دهر یک مسلمان نبود
آقای شاهو جان بنده متاسفم برای نثل انسانهایی چون ما من نمیدونم چطور و از کجا این طرز تفکرات نشات میگیرد براستی که حکیمی چون خیام از بزرگترین متفکران قرن خویش و شاید حال باشد چرا ما باید فرضیات را بچسبیم و واقعیات را بیخیال شویم به قول خیام تنها فرد خوشحال بهشتی هست و افراد غمگین نمیتوانند بهشتی شوند (منظور از بهشت احتمالا خوشبختی)یک انسان غمگین نمیتواند به دیگران محبت کند واین ریشه تمام ناملایمات جهان هست
عابد عزیز:
حیام دوگانه گو، مردد . دودل و پوچ گرا نیست. گرچه می گویند: "صادق هدایت به پیروی از حیام خودکشی کرذ." ولی چنین نیست. خیام اصرار به پی بردن به ارزش و بی همتایی زندکی دارد و ناکید به لذت بردن و ... دارد. تازگی هم اسقف های بزرگ اعلام کرده اند جهنم وجود ندارد/ مگر خدا بیمار است که ما را بیاورد تا خطا کنیم و عقوبت کند. یا چه نیازی به عبادت ما دارد.
درود بر آن حکیم
خیام له وضوح سخن گفته . چون با اعتقادات شما نمیخواند از خودتون براش تفسیر مبذارید و میگین منظورش اونی هست که دین شما میگه ! آخرت و این نهی از منکرها مثل می و حوری خرافات شماست به خیام نسبت ندهید . اگر در آن دنیا حوری و می میدهند پس چرا این دنیا استفاده نکنیم ؟
آقا سخت نگیرید...
بسیاری از رباعی های خیام الهی هم هست...جمع آثار این شاعر بزرگ کفرنامه نیست که... روح توحیدی اشعار ایشون این رو ثابت میکنه...
اما ما چهار تا شعر هم اینچنین داریم
به قول رهبری این ها منسوب به این شاعرن... این دلیل نمیشه که حتما متعلق به ایشون باشند
متن رباعی بدین وزن صحیح است:
گویند که فردوس برین خواهد بود
آنجا می ناب و انگبین خواهد بود
گر ما می و معشوق گزیدیم چه باک
چون عاقبت کار همین خواهد بود
سلام و عرض ادب خدمت همه دوستان
به نظرم رسید به چند نکته کلی برای بررسی اشعار حکیم خیام نیشابوری و ... اشاره کنم که باعث بشه بتونیم بهتر معنای این اشعار را درک کنیم:
1- قبل از قضاوت در مورد معنی اشعار، از هر گونه جهت گیری به هر سمتی خودداری کنیم. این یکی از ویژگی های روش علمی حل مسائل است. ما می خواهیم ببینیم که منظور شاعر از سرودن شعر چه بوده است نه اینکه از عقاید خودمان را به شاعر و شعرش نسبت دهیم و سعی کنیم به این وسیله از شعر برای تایید باور های خودمان استفاده کنیم. همیشه باید به خاطر داشت که هر نظری و باوری موافقان و مخالفانی دارد. لزوما همه با باور های ما موافق نیستند. این احتمال را که معنی اشعار خیام مخالف باور های ماست بپذیریم.
2- نسبت به شاعر دید کل نگر داشته باشیم. زندگی نامه، شرایط زمانی که شاعر در آن زندگی می کرده، ویژگی های اخلاقی که از او نقل شده، آثار دیگرش و ... را بررسی کنیم و بعد از است که می توانیم نظری بدهیم که به واقعیت نزدیک تر است. مثلا اگر روش تفکر یک شاعر را بدانیم، به راحتی می توانیم اشعار احتمالی که به او نسبت داده اند را تشخیص بدهیم.
3- به معانی کلمات دقت کنیم. در زبان فارسی مثل تمام زبان ها کلمات معانی مشخصی دارند. اگر می خواهیم بگوییم منظور شاعر از این کلمه چیزی جز معنای خود کلمه دارد، باید قرینه ای محکم از همان شعر یا جای دیگری بیاوریم. در غیر این صورت دلیلی وجود ندارد که شاعر از کلمه ای استفاده کند و منظورش معنایی دیگر باشد.
4- نظرات موافق و مخالف را مطالعه کنیم. تنها زمانی انسان می تواند درست قضاوت کند که استدلال دو طرف را بشنود و درباره آن فکر کند و گرنه هر که تنها به قاضی می رود، راضی برمی گردد.
در آخر از توجهتون متشکرم و امیدوارم به معنای واقعی اشعار حکیم خیام پی ببریم.
جواب:
البته بهشت و حور عین خواهد بود
پاداش اطاعت به از این خواهد بود
امّا ز برای سرکش و ناباور
آن آتش و قیر زهرگین خواهد بود
البته شعر شما هم در حد ذهن شماست. آنقدر به ذهنت فشار نیار تا برای دفاع شر نسرایی
سلام بر یاران همدل
گویند بهشت ،حور و ریحان دارد
با شیر و عسل ، میوه و غلمان دارد
بی دوست بهشت چون کویری خشک است
با دوست کویر لطف رضوان دارد
سپاس همراهان عزیز
گویند که فردوس برین خواهد بود
آنجا می ناب و حور عین خواهد بود
پس ما می و معشوق به کف می داریم
چون عاقبت کار همین خواهد بود
رباعی شماره ۸۰۱ مولاناذ( دیوان شمس)
بنازمت استاد خیام
حق گفتی
به نظرم در این رباعی خیام بهشت و وعده های بهشتی رو سخره میگیره، و در بیت دوم اشاره میکنه که اونجا جلوه ای ازین دنیاست، پس چرا نقد نگیریم و دست از آن نسیه برداریم؟