رباعی شمارهٔ ۷۵
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۷۵ به خوانش داوود ملک زاده
رباعی شمارهٔ ۷۵ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۷۵ به خوانش نازنین بازیان
رباعی شمارهٔ ۷۵ به خوانش علی قلندری
حاشیه ها
معنی بیت دوم رو متوجه نمیشم... !؟!
کشیدن، مانند پیمودن، زدن و نوشیدن و ... از افعالی است که برای می به کار می برند. غرابه نیز ظرف ساخته شده از کدو است. خیام می گه: می گن که کسی که شراب می خوره مسلمون نیست، پس چرا اسباب گناه یعنی انگور و شراب رو خدا خلق کرد؟
ای آنکه تو انگور و کدو می سازی
قربان تو گردم که نکو می سازی
من مست نوام نه مست خمرم که چنین
انگور و کدو ز آب جو می سازی
-------
حَیّی که به قدرت سر و رو می سازد، همواره هم او کار ِ عدو می سازد. یعنی آن خدایی که با قدرتش قادر به ساختن سر و رو هست، خودش هم می تواند کار عدو را بسازد. (یعنی عدو را شکست بدهد)
بیت دوم هم تعبیر جالب و پیچیده ای دارد:
قرابه در دو معنی به کار رفته که اولی شیشه ی شراب است. کدو هم نوعی تنگ ِ شراب است. حافظ هم دارد: این نقش ها نگر که چه خوش در کدو ببست.
و رسمی بوده که ترسایان و مغان چون مسلمان نبودند، در مصرف شراب بهشان زیاد گیر نمی داده اند. یعنی گناهی بر ایشان نبود.
از طرف دیگر قرابه به معنی قوم و اقربا هم هست. یعنی ایهامی دارد که
مبادا قرابه (خویشان) برگردند به تو بگویند که چرا به کسی که مسلمان نیست ایراد می گیری که چرا کدو (تنگ شراب) می سازد؟
در کل مفهوم دو بیت را این چنین برداشت کردم که
تو نیازی نیست که به خلق خدا خرده بگیری که چه کنند و چه نکنند! چون وقتی خدا قادر به خلق انسان است، لاجرم می تواند در مقابل دشمنانش نیز بایستد
قرابه گر به معنی قرابه ساز
می گویند کسی که قرابه درست می کند مسلمان نیست چون قرابه جهت نگهداری می استفاده می شود. اما کسی که کدو می سازد را باید چه نامید؟ کدو در اینجا می تواند معنی طاهر ظرف شراب بدهد همچنین میشود معنی کله سر هم برداشت کرد. در معنی اول که کدوساز باشد خب معنی مصراع و بیت کاملا درست بوده و بدون اشکال است. اما اگر کدو را کله سر در نظر بگیریم، کدو ساز خداوند می شود یا همان حی در ابتدای رباعی آمده.
کدو: کاسه سر
خوانش بیت دوم هم ایراد دارد. قرابه گر را دو کلمه جدا فرض کرده و معنای بیت را کلا بهم ریخته.
خوانش و نوشتار بیت دوم کاملاً اشتباه است. مصححهای زیادی از جمله مرحوم فروغی قرابهگر نوشته اند و نه قرابهگر
احسنت
قرابه ظرف شرابی بوده که از نوعی کدو درست میشده .پس کدو و قرابه در شعر ایهام است و یک معنی داره .
و توچه گویی . همان به تو چه است .
و قرابه گر . باید باهم خوانده شود . نه جدا
حالا بهتر میشه معنی کرد و فهمید .
نظر من اینه که قرابه گر یک کلمه است و یه کار صنعتیه، کار دست بشره، پس کسی که شیشه ی می میسازد مسلمان نمیشود... اگر اینطور است به آن کسی که کدو( بمعنی کوزه شراب) را میسازد چه خواهی گفت!؟ یعنی به خدا هم میگی نامسلمان!؟
در اینجا کار دست بشر رو مقابل کار خود خدا قرار داده تا مقایسه کنیم.
بقول صادق هدایت، گناه این دنیا شرابه و پاداش اون دنیا هم شرابه!
بهترین توضیح بود
سپاس
در کل مضمون شعر در رابطه با قضاوت کردن دیگران هست
و معنی بیت دوم اینه که کسی که قرابه گر هست تو چه میدانی که آن کدو را به نیت ظرف آب میسازه نه برای شراب
سلام بر عزیزان همراه
آن قادر مطلقی که انسان سازد
سهل است بر او که کار عدوان سازد
ما را چه که این که بود و آن دیگر که؟
او کار ستمگرو پلیدان سازد
سپاس از یاران