احتمالا منظورش اینه ک خیام روزی صد بار خدا رو یاد میکرده و مثل تره ک هرچی درو بشه دوباره رشد میکنه ما هم بعد مرگ دوباره زنده میشیم پس از این وقت کوتاهی ک داریم به درستی استفاده کنیم

معنی کلمه به کلمهٔ شعر می‌شه اینکه: عقل داره هر لحظه بهت گوشزد می‌کنه که تو مثل گیاه تره نیستی که پس از چیده شدن دوباره سبز بشی و چند بار فرصت زندگی کردن نداری پس قدر زمان و فرصتت رو بدون که فقط یکبار زندگی خواهی کرد...

به‌نظر این رباعی تقلیدی ناشیانه از آن رباعی است که می‌گوید: «تو زر نئی ای غافل نادان که تو را/ در خاک نهند و باز بیرون آرند!».

m.a.a گزند میرود که خدات از اون دنیا تو را با 100 بار کمکت کرده

کتاب جهان بزرگ و انسان ( نوشته موریس مترلینک ) رو بخونید در بعضی از موارد تفکراتش خیلی شبیه خیام است

سلام بریاران 

عقلی که چراغ راه هر انسان است 

بر کشتی زندگی چو کشتیبان است 

گوید که دم خوشی که داری دریاب

عمر تو فناپذیر و در نقصان است 

باسپاس