گنجور

رباعی شمارهٔ ۶۲

افسوس که سرمایه ز کف بیرون شد
وز دستِ اَجَل بسی جگرها خون شد
کس نآمد از آن جهان که پرسم از وی
کاحوالِ مسافران دنیا چون شد؟

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۶۲ به خوانش داوود ملک زاده
رباعی شمارهٔ ۶۲ به خوانش زهرا بهمنی
رباعی شمارهٔ ۶۲ به خوانش نازنین بازیان
رباعی شمارهٔ ۶۲ به خوانش علی قلندری

حاشیه ها

1388/09/06 11:12
داود

در نسخه مرحوم فروغی مصرع دوم بیت اول بدینگونه است:وزدست اجل بسی جگرها خون شد.واخر مصرع اول بیت دوم نیز از اوی است .ودر مصرع دوم بیت دوم بجای عالم دنیا است .لطفا اصلاح کنید
---
پاسخ: با تشکر، در چاپی از نسخۀ فروغی که من در اختیار دارم مورد دومی که اشاره فرمودید «وی» است و حدس می‌زنم نسخۀ شما با توجه به غیرمعمول بودن ضمیر «اوی» غلط چاپی داشته، در هر صورت غیر از موردی که اشاره کردم، این نقل قدیمی:
افسوس که سرمایه ز کف بیرون شد
در پای اجل بسی جگرها خون شد
کس نامد از آن جهان که پرسم از وی
کاحوال مسافران عالم چون شد
با پیشنهاد شما که مطابق نقل تصحیح مرحوم فروغی است جایگزین شد.

1392/03/30 14:05
امین کیخا

افسوس یا فسوس هم معنی دریغا دارد وهم به معنی مسخره و ریشخند است و از این در فسوسگر یعنی مسخره کننده و فسوسبر یعنی مسخره شونده ، خود مسخره در انگلیسی و فرانسه معنی ریمل میدهد و خود ریمل نام بازرگانی است که روی زبانها مانده است علت نامگذاری هم این است که دلغک های سیرک که کارشان مسخره کردن است معمولا ریمل شدید می زنند و گونه ها را به گونه ای تند قرمز میکنند البته مسکارا به انگلیسی میخوانند

1392/03/11 08:06
امین کیخا

جگر در پهلوی یگر بوده است

1401/02/23 01:04
میرفندرسکی

خوشحال میشم اگه کسی تفسیری از این رباعی بلده به اشتراک بگذاره

1401/02/01 14:05
حبیب شاکر

سلام بر همراهان.عید سعید فطر مبارک 

سرمایه ما هر چه بود بر باد است 

دنیا همه رنج و ماتم و فریاد است 

این جا همه از دست اجل دلها خون 

کس نامد از آن جهان ببینم شاد است؟ 

سپاس از همراهان

1401/02/03 10:05
ناپیدا

عیدتان مبارک !

دنیا را جز رنج و عذاب بر آدم نبود 

مشکلات را تا قیامت اتمام نبود 

آن قیامت کی رسد از انتها ؟

این دریا همی بیکران بود تا بی انتها 

کس از آن دنیا نیاید یک دمی تا دلی خوش کند 

کی توانی تو دیدن شادی آن رفتگان را یک زمان ؟

شادی را در نیکی و نیک رایی ببین 

آن کو دلی را شاد کرد شادش بدان 

مانا بوید و شادی زی...