کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
در اینجا "توست" با "ماست" بایدجایگزین گردد
---
پاسخ: با تشکر، مطابق نظر شما و نسخه‌ی فروغی/غنی تصحیح شد.

چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و بجام باده کن عزم درست
کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رست
در بیت اول مصراع دوم، املای بجام غلط است، به جام صحیح است
و در آخرین مصراع خواهد مفرد است و و با (همه) سازگار نیست و میبایست به شکل جمع نوشته شود، خواهند صحیح است

جناب سامانی،
فاعل فعل بر خواهد رست، سبزه است و نه همه
سبزه ای که امروز تماشاکه من و توست،
فردا همه از خاک من و تو برخواهد رست.

آقا/خانم ایران نژاد
ظاهراٌ در دستور زبان شما مفعول در جمله نقشی ندارد

خواهد رست گزاره برای این سبزه است و همه قید تاکید است نه فاعل لذا کسانی که بر شاعر خرده گرفته اند که باید می گفت خواهند رست به خطا رفته اند

این حاشیه گذاری های گنجور واقعا ملال آوره. همش دارید غلط املایی میگیرید، اگر 4 تا معنی و تفسیر بگذارید بازخورد و استقبال بیشتری نصیبتون میشه.

گر چهره نوروز همی ابر بشست

یا باده ناب میدهد ساقی چست

ما را چه بود حاصل از این هدیه دوست

تا در دل ما جز علف هرز نرست

معنی شعر:

چون سال نو از راه رسید نمازی بخوان و یک تصمیم جدی برای اینکه باقی عمر را به شادی و درستی زندگی کنی بگیر.

چون فرصت عمر آنقدر کوتاه است که چشم بر هم گذاری مانند دیگر رفتگان به خاک بدل خواهی شد و حاصلی از عمر بدست نخواهی آورد.

سلام

نمازی بخوان وتصمیم جدی بگیر.......؟؟!!!

برخیز که ابر خاک را می شوید

تا سبزه زخاک تو برون می روید

ای خفته اگر سخن نمی گویی تو

این خاک تو گویی که سخن می گوید

رباعی از عطار، شماره 20 (مختارنامه) باب 25