در مصرع اول چ.ن غلط است و چو درست:
ترکیب طبایع چو بکام تو دمی است
با احترام
طباطبائی

ترکیب طیایع چو بکام تو دمی است ...
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.

باز اشاره به ناپایداری هستی وشاد زیستن درتمامی لحظات و دوستی گزیدن با خردمندان

در مصرع چهارم اشاره به عناصر اربعه دارد که وجود این دنیایی انسان از آن است و همان چیزی است که ناپایدارتر از آن در هستی وجود ندارد

امروزه دانشمندان بر این نظرند که چهار ذره پایدار در عالم عبارتند از:
نور، پروتون ، الکترون ، نوترینو.

دوستان عزیز تکرارکلمه(دمی) درمصرع دوم و چهارم اشتباه است
و از آنجا که ترکیب طبایع در مصرع اول به معنی عناصر چهار گانه یعنی :( خاک/باد/ آتش و آب)است
متن صحیح شعر بدین شرح است:
ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی گرچه بر تو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و شراری و نمی
است

دوستان عزیز تکرارکلمه(دمی) درمصرع دوم و چهارم اشتباه است
و از آنجا که ترکیب طبایع در مصرع اول به معنی عناصر چهار گانه یعنی : ( خاک/باد/ آتش و آب)است
متن صحیح شعر بدین شرح است:
ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی گرچه بر تو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و شراری و نمی
است

با سلام و درود.
تبریک به تمامی دوستان با این تفاسیر زیبا.بنده خود را اصلاً در آن حد نم یبینم که هم پای شما دوستان اینگونه بنویسم.
به به.به به.به به
زملک تا ملکوتش حجاب برگیرد
هر آنکه خدمت جام جهان نما بکند.
حق نگهدارتان

کام به معنی سقف و سمانه دهان را به فارسی ملاز می گویند و هنوز به لری کاربرد دارد

با سلام در مصرع چهارم به نظر میرسد منظور ارکان 4 گانه تشکیل دهنده جهان مادی و بدن انسان است که در طب سنتی مزاجهای 4 گانه اصلی را تشکیل میدهد آب، خاک ، هوا ، آتش ،مفهوم این ارکان با آنچه که در اطراف ما وجود دارد متفاوت است هر کدام نشانه چیزی است مثلا آب نشانه طبیعت یا مزاج سرد و تر است که کیفیت غالب مزاج فرد شناخته میشود چون خیام حکیم هم بوده اند حتما منظور مزاج افراد بوده است.

رو شاد بزی اگرچه برتو ستمی است: ظلم و ناملایمات ناگزیر همیشه وجود خواهد داشت با اینحال انسان نباید از فرصت شاد بودن غفلت کند.

مصرع آخر برای در کتاب نزهة المجالس چنین ضبط شده است: گردی و نسیمی و شراری و نمی است؛ که در این صورت هم مشکل تکرار قافیه برطرف میشود و هم با طبایع و عناصر چهارگانه که مقصود شاعر است هماهنگی دارد.

رباعی بدین متن صحیح است:

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی است
رو شاد بزی اگر چه بر تو ستمی است
با اهل خرد باش که اصل تن تو

 گردی ونسیمی و شراری و نمی است

سلام و عرض ادب

اوضاع فلک چون به مراد تو دمی است

شادی کن اگر چه بر دلت بار غمی است

با أهل خرد باش که هر نا بخرد

خوابی و خوراکی و فغان و المی است

تشکر

چون حاصل عمر تو فریبی و دمیست

زود داد مکن گرت به هر دم ستمیست

مغرور مشو بخود که اصل من و تو

گردی و شراری و نسیمی و‌نمیست

رباعی شماره ۱۴۲ از ابوسعید ابوالخیر

نمی مصرع چهارم صحیح به نظر می رسد